Zoiets kleins kan al een moment van verbinding brengen met zijn vader

Niet ieder verhaal hoeft in woorden weergegeven te worden. Onlangs maakte ik een herinnerings-item voor een klein jongetje dat op zal groeien zonder zijn vader. Hij is nu nog te jong om de symboliek te begrijpen, en toch denk ik dat hij zich er op speelse wijze er al verbonden mee kan voelen. Zo zal hij de bloemen die erop gebrand zijn tegen komen in tuinen. Zoiets kleins kan al een moment van verbinding brengen met zijn vader en een aanleiding zijn tot het noemen van zijn naam. Het werd een mooi natuurlijk gedenkteken dat troost kan geven in tijden van gemis. In zijn slaapkamer krijgt het een plekje in het herinneringshoekje, met een mooie foto van zijn vader erin.

De bloemen geven de maanden aan waarin zijn vader is geboren en overleden. Tussen die twee symbolen werd het leven geleefd van deze papa. Papa’s aandeel in het leven van dit kleine mannetje is anders dan vooraf verwacht werd. Zijn papa zal tot leven komen door verhalen en foto’s van zijn moeder en andere familieleden. Het verhaal dat zonder woorden verteld wordt; Dat papa deel is van zijn leven maakt dat het woord ‘Papa’ groot is geschreven. De invulling van de letters zijn niet gelijkmatig ingekleurd, dit geeft aan dat het beeld dat hij van zijn papa vormt, een beeld is wat anderen voor hem in zullen kleuren. De boomschijf heeft nog onregelmatigheden in zich, ten teken dat het leven van dit zoontje al vlak na zijn geboorte diepe kerven op heeft gelopen.

Dit herinnerings-item verteld het verhaal van liefde en verdriet. Twee dingen die onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Een verhaal waarin zonder woorden veel gezegd wordt.