Vorig jaar op 28 april stapte ik over de spreekwoordelijke hoge drempel bij de Kamer van Koophandel. Uitgeput van een klein stukje lopen op krukken kwam ik binnen in de prachtige hal van de KvK in Rotterdam. Misschien waren die krukken wel mijn redding, ik had namelijk behoorlijk last van knikkende knieën! De inschrijving van Rouwhout bij de KvK werd die middag een feit, de officiële startdatum voor Rouwhout stond op 2 mei gepland. Hoe ik ook verzon, hoe hard ik ook nadacht hoe dit kenbaar te maken, het stroomde niet. Tot ik besefte dat het niet 2 mei, maar 4 mei moest zijn. De dag waarop we de doden herdenken uit de Tweede Wereldoorlog. Doden herdenken….dat is wat ik aandacht wil geven. Dat is de kern van mijn bedrijf. De cirkel was voor mij rond, 4 mei moest de officiële start zijn! Zo werd 4 mei voor mij een dag met een dubbele betekenis. Ik denk aan al die mensen die hun leven hebben gegeven voor onze vrijheid. Door hun moed, die eindigde in de dood, gaven ze ons leven. Daarbij stilstaand is de bewuste twee minuten stilte niets, echt niets. Sinds vorig jaar mag ik dus ook iets vieren. Ik overwon mezelf (niet de vijand) en startte als ondernemer. Een keuze gemaakt uit passie voor creativiteit en geboren uit het feit dat mijn lichaam niet meer aankan wat mijn geest wil, namelijk; het begeleiden van families na een overlijden tot een passend afscheid. Een keuze die ik een jaar of 10 geleden niet had bedacht en achteraf bezien erg goed bij me past. Het ondernemerschap, ik vond het doodeng. Ik heb geen ondernemersbloed, ik had hier geen lef voor en zag tot een aantal jaar geleden alleen maar leeuwen en beren op de ondernemersweg. En toch, nam ik al hinkelend die stap vorig jaar. Positief gespannen! Nu, een jaar later, blik ik terug. Positief ontspannen! Wat een gaaf jaar was dit. Een jaar waarin ik voor mezelf weer waarde aan mijn werkzame leven heb toegevoegd. Iets dat ik even kwijt was nadat ik mijn baan als uitvaartbegeleidster op had moeten geven. Een jaar waarin ik voor anderen mooie dingen heb mogen maken, waarin ik bij mocht dragen aan een stuk mentaal welzijn van een nabestaande. Waarin mooie herinnerings-items de deur uit gingen evenals uitvaartbenodigdheden die her en der in het land gebruikt worden. Dat alles kon alleen tot stand komen in samenspraak met de diverse opdrachtgevers. Bijzondere en fijne gesprekken werden gevoerd. Er werd heel wat heen en weer gemaild, gebeld en geappt, want ieder item moet kloppen en dat kan ik niet in mijn eentje beslissen, ik maak het tenslotte voor jou!
Menigmaal mocht ik een beroep doen op Theo, mijn (timmer)man. Geduldig en met precisie voerde hij mijn instructies uit. Nooit gedacht dat wij ook op deze manier samen zouden gaan werken.
Zo fijn dat hij zijn vakmanschap in wil zetten! Thnx Theo!
En verder werd er hard gewerkt aan de naamsbekendheid van Rouwhout. Een artikel in Het Kontakt en één in het AD, twee maal op een beurs gestaan, -tig maal Social Media posts geplaatst, flyers achter gelaten bij uitvaartondernemers, te gast geweest in de Podcast ‘Recht uit het hart’ (aflevering 35) en uiteraard heel veel ‘kopjes koffie’ gedronken bij die en gene.
Positief nieuwsgierig!
Zo kijk ik naar het jaar dat komen gaat.
Ik hoop jou te ontmoeten. Jouw verhaal te horen. Jou te mogen ‘zien’!
Met al jouw pijnpunten ben je welkom. Het mag er zijn met alle toppen en dalen.
Je bent het waard om voluit te leven en dat kan alleen als je de pijn aan kan kijken en er niet voor wegloopt.
Mag ik een heel klein stukje met je oplopen?
Ik ben positief nieuwsgierig naar jouw verhaal……