Een kleinigheid met grote impact.
Sta jij er wel eens bij stil dat iets kleins grote gevolgen kan hebben?
Helaas ook in de negatieve zin.
Gisteren sprak ik nog iemand, ze zei : “Had ik destijds maar een klap gekregen, dat had minder pijn gedaan dan de woorden die me toegeroepen werden.” Ik kon me hier in vinden, want ik herken dit.
Wat niet wil zeggen dat het geen impact heeft als je geslagen wordt, begrijp me goed. Ik besef me ten zeerste dat ook fysiek misbruik grote en blijvende schade aan iemands leven kan aanbrengen.
Gelukkig is het ook zo dat iets kleins ook grote positieve gevolgen kan hebben!
Een klein woordje dat liefdevol tegen je uitgesproken wordt.
Een koekje dat altijd speciaal voor jou in huis gehaald wordt omdat dat nu eenmaal je lievelingskoekje is.
Een bloemetje dat uit de tuin geplukt is en al half verlept aan je aangeboden wordt.
Een vriendelijke glimlach bij de supermarkt.
Het is zo simpel, of misschien beter; het kan zo simpel zijn!
Zondag 26 maart deelden Ilse Maria en ik troosthartjes uit op het Boom Uitvaartfestival.
Iedere bezoeker van onze stand mocht een klein hartje met een woord erop gebrand uitzoeken.
Sommigen kozen heel bewust, anderen lieten zich leiden en deden hun ogen dicht.
De één zal hier weinig waarde aan hechten, voor de ander is dit hopelijk een kleinigheid met een grote diepere betekenis en waarde.
De gedachte achter het troosthartje is dat je bij het krijgen van het hartje iemand die jij mist in gedachten neemt en telkens als je het troosthartje in je broekzak, tas, portemonnee of jaszak voelt, je weer even in gedachten bij jouw overleden dierbare bent. Soms met een glimlach vanwege de mooie herinneringen. Soms met een traan in je oog, omdat het gemis zo groot is. Welke emotie het ook oproept, je bent weer even verbonden op een moment waarop je het niet bewust opzocht.
Meermaals werd gevraagd of deze hartjes ook te bestellen zijn. “‘Natuurlijk“ was mijn antwoord, waarna het gesprek verder ging met de bedoeling achter deze vraag.
Er waren meerdere mensen die deze hartjes uit wilden delen op hun eigen uitvaart of die van hun partner. Dit vind ik mooi, dat mensen er zo actief over aan het nadenken zijn.
Ze kunnen hun eigen verdriet (even) overstijgen en zien wat nodig is voor de ander die achter blijft: troost.
Wij gaven een kleinigheidje weg, voerden met iedereen aan wie we een troosthartje aanboden een gesprek en gaven hem of haar aandacht. We zagen een ieder die voor ons stond. Deelden voor heel even een stukje uit het leven, meer hoefden we op dat moment niet te geven.
Het hoeft niet groot en groots te zijn.
Ik hoop dat het positieve impact heeft en dat het troosthartje doet waar zijn naam voor staat:
Troosten en in je hart bewaren.
Een groet vanuit een warm hart gaven Ilse Maria en ik aan iedereen mee die die zondag op ons pad kwam.
Vandaag schenken we jou die warme groet vanuit ons hart.
Mooie blog Astrid, wat een liefde straal je uit!
Liefs Corine